czwartek, 02 listopada 2017 21:05
Mielopatia degenaracyjna u hovawartów
Mielopatia degeneracyjna psa jest śmiertelnym zaburzeniem neurodegeneracyjnym dotykającym wielu ras. Jest to niezapalne zwyrodnienie białej materii rdzenia kręgowego. Objawy pojawiają się zwykle począwszy od ósmego roku życia, choć zdarzają się przypadki wystąpienia choroby wcześniej, już od piątego roku życia. Objawami choroby są: spowolnienie ruchów, osłabienie miednicy, problemy z koordynacją i chodzeniem, a następnie zanik mięśni, ataksja, w końcowym stadium choroby całkowity niedowład oraz problemy z oddychaniem. Stan psa stopniowo się pogarsza i kolejne objawy mogą pojawiać się nawet do 3 lat, najczęściej jednak właściciele są w krótszym czasie zmuszeni do podjęcia decyzji o eutanazji. Kilka chorób rdzenia kręgowego wykazuje objawy podobne do DM. Kliniczne rozpoznanie DM jest możliwe tylko po analizie histopatologicznej. Diagnozę potwierdzającą chorobę uzyskać można również poprzez test genetyczny, ponieważ DM w jest chorobą uwarunkowaną genetycznie. Badania przeprowadzone w 2009 roku przez Awano i wsp. jako przyczynę DM wskazały mutację punktową c.118G>A w eksonie 2 genu SOD1. Wymiana G na A w sekwencji genu tworzy bezsensowny kodon, który uniemożliwia prawidłową transkrypcję genu. W wyniku tej zmiany nie powstaje kodowane przez gen białko o nazwie dysmutaza ponadtlenkowa SOD-1, istotne dla prawidłowego funkcjonowania neuronów. Nie jest jednak wykluczone, że zostaną odnalezione następne mutacje przyczyniające się do rozwoju DM u przedstawicieli różnych ras psów, w tym u hovawartów. Na przykład u berneńskiego psa pasterskiego z klinicznymi objawami DM, lecz z normalnym allelem SOD1:c.118G Winninger i wsp. (2011) stwierdzili specyficzną mutację c.52A>T w eksonie genu 1 SOD1, która została uznana za przyczynę choroby.
Więcej…
|
wtorek, 20 grudnia 2016 21:41
Bardzo długo wisiała w tym miejscu tabelka opracowana przez Volkera Wienricha, autora książki pt. "Der Hovawart" wydanej w 1994 roku. Nie dało się jednak dłużej ukrywać, że hovawart Wienricha występuje w przyrodzie coraz rzadziej, jeśli w ogóle. Preferowany przez hodowców typ psa zmienił się na przestrzeni lat na tyle, że dziś trudno sobie wyobrazić roczną suczkę ważącą 36 kg. Tabelka Wienricha zyskuje tym samym interesującą wartość historyczno-sentymentalną i pod tym linkiem możecie spróbować sobie zwizualizować, jak wyglądały hovawarty - powiedzmy - dwadzieścia lat temu. Tym samym pojawiła się potrzeba zastąpienia czymś tamtego opracowania. Współczesny Wienrich jeszcze się światu nie objawił, skorzystamy więc z fragmentu tabelki opracowanej przez dwoje niemieckich lekarzy weterynarii: dr. Edgara Dahmena i dr Heike Teubner. Zanim jednak weźmiecie się do sprawdzania, jak ma się do zamieszczonych w niej danych Wasz hovawart, przeczytajcie poniższe uwagi i weźcie je sobie do serca.
Więcej…
czwartek, 21 sierpnia 2014 22:44
DeMon i on, czyli mielopatia zwyrodnieniowa (degenerative myelopathy) u hovawarta KEDVESA z Mrzygłodzkiej Dziczy
Więcej…
środa, 09 października 2013 00:20
HOVAWARCIARZU -
ODWAGI!
Więcej…
środa, 26 września 2012 21:06
Morgan – przypadek psa z DM
Rok 2007 Gdy Morgan ma prawie 4 lata i jest w pełni sił i zdrowia, jego dziewięcioletnia matka zaczyna mieć problem z tylnymi nogami, stopniowo traci w nich władzę. Suczka dostaje wózek, dzięki któremu porusza się, lecz jej stan stale ulega pogorszeniu, w 2008 r. odchodzi. Jakiś czas potem dotarła do mnie informacja, że w starszym wieku ojciec Morgana też miał problemy ze sprawnym poruszaniem się.
Więcej…
czwartek, 13 września 2012 19:56
Projekt badawczy „Hovawart” aktualne informacje na temat DM
Elisabeth Dietschi prof. Tosso Leeb Instytut Genetyki Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu w Bernie, Szwajcaria
Wraz z koleżanką z Uppsali, prof. Kerstin Lindblad-Toh, badamy od 2008 roku mielopatię zwyrodnieniową (Degenerative Myelopathie - DM). Przebadałyśmy 118 prób krwi psów podejrzanych o DM. Genetyczny czynnik ryzyka SOD1 został odkryty w lutym 2009 r. u psów rasy welsh corgi pembroke przez amerykańsko-szwedzki zespół badawczy Mutacja genu SOD1 została potwierdzona jako główny czynnik ryzyka DM badaniami histopatologicznymi u 4 dalszych ras. W owym czasie test SOD1 nie był jeszcze zweryfikowany dla hovawarta.
Więcej…
czwartek, 01 marca 2012 15:46
Psia pierwsza pomoc, czyli jak pomóc psu w nagłych wypadkach
Nikomu z nas nie przeszło nawet przez myśl, że coś może się stać naszemu ukochanemu pupilowi. No dobrze, może i przeszło, ale staramy się nie myśleć o tym, a już na pewno nie o utracie czworonożnego przyjaciela. Dlatego też zapewne nie bardzo wiemy, jak mu pomóc w tym kluczowym momencie pomiędzy wypadkiem, a interwencją weterynarza. Faktycznie, czasem nie ma nic lepszego, jak błyskawiczna podróż do lecznicy, jednakże bywa, że możemy pomóc naszemu psu. A nawet uratować mu życie, bo tych kilka pierwszych minut decyduje o rokowaniach.
Więcej…
piątek, 09 grudnia 2011 08:15
Sebadenitis to rzadka choroba genetyczna. W polskojęzycznym internecie niewiele jest informacji na jej temat, tym bardziej cieszymy się więc, że możemy wypełnić tę lukę unikalnym, reporterskim opisem leczenia trzyletniego hovawarta chorego na SA. Wstęp do niezwykle cennych wskazówek, udzielonych przez jego właścicielkę, Małgorzatę Jarską, napisała lekarz weterynarii, a prywatnie właścicielka hovawartki, Kasia Gaca. Obydwu Paniom serdecznie dziękujemy i zapraszamy do lektury.
Więcej…
niedziela, 12 czerwca 2011 19:19
Rozdział ten jest bardzo krótki. Jego przeczytanie zajmie ci prawdopodobnie tyle czasu, ile trwa codzienna toaleta hovawarta.
Chcemy, by nasz pies cieszył się jak najdłużej zdrowiem i doskonałą kondycją fizyczną. Musimy zatem, oprócz zapewnienia mu odpowiedniej ilości ruchu, pożywienia dostosowanego do wieku i trybu życia, także systematycznie poświęcać trochę czasu na zabiegi pielęgnacyjne. Świadomie używam słowa "trochę", gdyż hovawart jest pod tym względem rasą wyjątkowo mało wymagającą. Jest to wprawdzie rasa długowłosa, lecz o niezbyt obfitym podszerstku. Pielęgnacja szaty hovawarta jest bardzo łatwa. Potrzebny sprzęt to: szczotka metalowa, metalowy, niezbyt gęsty grzebień, szczotka z włosia oraz flanelowa szmatka do nadania sierści końcowego połysku. Hovawarta wystarczy wyczesać i wyszczotkować raz w tygodniu. Jedynie podczas linienia trzeba to robić częściej, zwracając szczególna uwagę na włosy za uszami, na tzw. "portkach" i pod pachami, czyli w miejscach, gdzie mogą się ewentualnie filcować. Linienie, czyli zmiana okrywy włosowej, odbywa się dwa razy do roku, zazwyczaj wiosną i jesienią. U suk związane jest z cyklem hormonalnym. Występują jednak różnice indywidualne; u niektórych psów proces ten przebiega szybko, u innych ciągnie się nawet przez parę miesięcy. Regułą jest bardzo intensywne linienie suk po szczeniakach, najintesywniejsze po zakończeniu laktacji.
Więcej…
niedziela, 12 czerwca 2011 19:18
czyli OBOCZNE WROTNE KRĄŻENIE WĄTROBY
Jest to dziedziczne schorzenie naczyń wątroby pojawiające się po urodzeniu szczeniąt najczęściej do wieku 1 roku, ale może pojawiać się i później, jeżeli tylko część krwi przepływa "bokiem" wątroby.
Więcej…
niedziela, 12 czerwca 2011 19:13
Dysplazja stawów biodrowych to najczęściej znany, dziedziczny zespół chorobowy wśród ras dużych i olbrzymich. Ale nie oznacza to, że dotyczy on jedynie tych ras psów, niestety rasy średnie, małe i miniaturowe też cierpią na dysplazję, jednak dużo rzadziej i u nich ten problem jest bagatelizowany. Dysplazja stawów biodrowych została opisana już w 1935 roku w USA i od tego czasu pojawiło się mnóstwo opracowań naukowych. Choroba ta jednak nie odnosi się jedynie do stawów biodrowych. W podobnym procencie w populacji, występuje dysplazja stawów łokciowych i kolanowych, jednakże ze względu na inna budową anatomiczną, są one mniej dokuczliwe i często nierozpoznawalne.
Więcej…
|
|